Het gevoel ergens bij te horen of juist niet, kan een mens maken of breken. Voel je je onderdeel van een groter sociaal netwerk, dan heeft dit een positief effect op je gezondheid. Niet zo gek, want we zijn en blijven sociale dieren. Toch geeft 47 procent van de volwassen bevolking (19 jaar en ouder) aan eenzaam te zijn.
Dat is dus slecht voor onze gezondheid, zowel individueel als collectief. Een van de zes aspecten die Machteld Huber toekent aan de ervaring van gezondheid is ‘meedoen’. Dat houdt in dat iemand sociale contacten heeft waar diegene leuke dingen mee doet, maar ook steun krijgt wanneer nodig. Daarnaast is het belangrijk dat iemand zich interesseert in de maatschappij en het gevoel heeft zinvolle dingen te doen, lees ‘een bijdrage leveren’. Schermtijd vs sociale contacten.
Ondanks onze ogenschijnlijke hoge mate van maatschappelijke betrokkenheid, heeft dus niet iedereen het gevoel ‘erbij te horen’ en daadwerkelijk mee te doen aan de samenleving. Dit zou te maken kunnen hebben met onze tijdsbesteding. In de tijd dat we niet bezig zijn met werk, besteden we doorgaans 8,1 uur in de week aan sociale contacten. In vergelijking met de 20,6 uur die opgaat aan mediagebruik, lijkt de tijd die we fysiek met onze naasten doorbrengen dus wel bitter weinig.
Een vijfenzeventig-jaar-durend Harvard-onderzoek heeft uitgewezen dat betekenisvolle relaties met vrienden, familie en geliefden zorgt voor een langer en gezonder leven. De mensen met een sterk sociaal vangnet kunnen zich beter aanpassen aan moeilijke situaties en zo depressies en lichamelijke klachten voorkomen. Het belangrijkste is dat de relaties een gevoel van ondersteuning bieden. Dat vrienden en familie er zullen zijn tijdens de moeilijke momenten. Onderzoeker Robert Waldinger vertelt erover in deze geweldige TED - Talk, heel interessant om even op te zoeken op YouTube.
Ook naar de gevolgen van eenzaamheid is onderzoek gedaan. Daaruit blijkt glashelder dat eenzame mensen meer risico lopen op gezondheidsproblemen. Eenzaamheid heeft namelijk een negatieve uitwerking op het immuunsysteem. Het zorgt daarnaast voor depressies en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, de ziekte van alzheimer en overgewicht. Vroegtijdig overlijden ligt daarmee op de loer. Voor mensen die ‘minder meedoen’ is het moeilijk om uit de vicieuze cirkel van eenzaamheid te komen. Door weinig sociale contacten, kan iemand het idee krijgen niet leuk genoeg te zijn om mee om te gaan en daardoor sociale contacten uit de weg gaan. Een gevoel van eenzaamheid leidt dus vaak tot echte eenzaamheid en zo kom je in een negatieve spiraal terecht, waarin je steeds verder geïsoleerd raakt van de wereld om je heen. Zo kun je meer meedoen. Ontsnappen uit de uit de vicieuze cirkel van eenzaamheid is extra moeilijk omdat je niet in je eentje kunt.
